lunes, mayo 28, 2007

Eu tamén me absteño

Sorprendente –e acertado– o artigo que publica hoxe César Casal en La Voz de Galicia. Para firmar debaixo.

Me abstengo
ME ABSTENGO de comentar los resultados de este dos contra uno. Me centro en los que no votan o lo hacen en blanco, que es como luce la Liga. Son legión. Con el 96% escrutado, 21 millones de españoles votaron, 12 millones ni se plantearon ir hasta su colegio electoral y casi medio millón lo hicieron en blanco. Cada vez votan menos. La abstención es el partido que más crece. Unos cuatro puntos en España. La gente está harta de los políticos. Y las operaciones malayas, con el dinero en bolsas de la basura, no ayudan nada.
Los candidatos no resultan creíbles. Se suben al pedestal de los carteles durante dos semanas y dicen tener la solución a todos los problemas. No paran de hablarnos de que la economía va mejor que nunca, mientras que los de a pie llegamos asfixiados, hipotecados, a fin de mes. O los políticos cambian de discurso, todos, y abandonan la política ficción o las urnas terminarán por vaciarse. En las municipales es aún más notorio. Tal vez, por cercanía. Todos tenemos un amigo concejal que no había pegado palo en su vida y al que en cuanto entra en la corporación se le abren mil puertas. Tiene un sueldo estupendo y la sonrisa le pinta la cara durante cuatro años. Por supuesto, hay políticos honestos. Como hay manzanas sanas en un cesto. Pero los gusanos abundan. Y se reproducen.
Nunca comprendí el motivo de tantos coches oficiales para cargos intermedios. ¿No puede un político ir a trabajar en su coche como hacemos los demás? Así verían lo divertido que es sufrir el atasco de todos los días. ¿No pueden solucionar los problemas en reuniones en el despacho y no en tantas comidas de presunto trabajo que pagamos todos, aunque parezca que invitan ellos? En una ciudad como A Coruña votaron 117.000, pero se quedaron en casa 101.000 ciudadanos y cerca de 4.000 eligieron el voto en blanco. Una barbaridad. La política por esta hoja de ruta se va a convertir en algo para militantes. Y que ellos solos se lo guisen y se lo coman es muy peligroso. ¿Cuándo tendremos políticos accesibles que reconocen sus defectos y se identifican con nuestras pesadillas de todos los días?

martes, mayo 22, 2007

Ferrol non é California

O gobernador de California e célebre actor de cine norteamericano, Arnold Schwarzenegger, determinou que non se leve a cabo a construcción da planta de gas que pretendía facer a empresa australiana BHP Billiton a 22 quilómetros, mar adentro, das costas de Malibú. Con esta medida o gobernador aceptou as propostas que lle fixeron os opositores da planta regasificadora alegando que non se cumprían os estándares medioambientais de California.
Opuxéronse ao proxecto famosos actores de Hollywood, surfeiros de fama internacional –Malibú é un dos lugares sagrados deste deporte– e o propio candidato a gobernador do Partido Demócrata, Phil Angelides, acabou facendo súa a protesta antes de que Schwarzenegger decidira prohibir a construcción da planta o venres pasado.
Como se pode observar, nada que ver co que acontece coa construcción da regasificadora de Reganosa en plena ría de Ferrol. Nin actores galegos que protestan, nin surfeiros –o candidato socialista a alcalde por Ferrol, Vicente Irrisarri, é surfeiro e promotor de surf–, nin cousa que se lle pareza. Só os aguerridos Ferrol Warriors do Comité Cidadán de Defensa seguen estando onde hai que estar para que a súa ría, sen dúbida a máis fermosa de Galicia, non remate sendo un Pearl Harbour calquera. Algún día haberá que recoñecerlles ao xa falecido xeneral Gabeiras, a Carmelo Teixeiro, a Pillado, a Lastra e a todos os demais que o ceo non se toca coa man pero abálase coas ideas e co corazón.
Se poidera, estaría con eles este mércores, 23 de maio, ás 20 horas, catro días antes das eleccións, no salón de actos da Asociación de Veciños de Ferrol Vello, en que van ter unha asamblea extraordinaria e urxente para autoinculparse sobre a suposta desobedencia ocorrida o 7 de maio e que agora se lle imputa a Bernardo Bastida, segundo a citación que recibíu do Xulgado número 3 de Ferrol, por se ter oposto á entrada do buque gaseiro Galicia Spirit no peirao de Reganosa. Nesta asamblea tamén van analizar as actuacións que podan emprender diante da posibilidade anunciada de que o venres 25 de maio vai entrar outro gaseiro cargado con gas natural licuado con destino a Reganosa.
Ferrol non é California, nin San Felipe é Malibú. E moito menos o delegado gobernativo Manuel Ameixeiras é Arnold Schwarzenegger. Pero algo terá que acabar pasando en Ferrol.

lunes, mayo 21, 2007

Parole

Aló polo 1971, Mina, a espléndida cantante itraliana, cantaba con Alberto Lupo a impresionante Parole. Tu sei come il vento che porta i violini e le rose. Parole, parole, parole, parole soltanto parole, parole tra noi... Se tu non ci fossi bisognerebbe inventarti... Una parola ancora. Parole, parole, parole, parole. Ti prego, parole, lo ti giuro. Parole, parole, parole, parole parole soltanto parole, parole tra noi.
Se non fora que as parole de Mina e Alberto Lupo son das de verdade, pensaría que acababa de copiar o discurso do candidato a alcalde de calquera cidade galega. E de calquera forza política.

sábado, mayo 19, 2007

Savater e El País

Arcadi Espada, xornalista e escritor polémico co que non sempre se pode estar de acordo, publica hoxe no seu blog (www.arcadi.espasa.com) un comentario sobre o filósofo Fernando Savater e a súa última relación co diario El País que paga a pena reproducir:

"El primer artículo (si la hemeroteca no anda errada) que Savater escribió en El País se titulaba Los nacionalistas o el destierro como estilo. Lo publicó el 5 de mayo de 1976. Hace treinta años casi exactos. En treinta años jamás habían rechazado un artículo suyo. Y en una larga época, incluso, se mostraban muy felices cuando podían publicarlos. Esto se ha acabado hoy. El Correo publica Casa Tomada, un lúcido y hermoso artículo que Savater había enviado a El País el pasado 7 de mayo. La lectura del texto y la actitud del diario inducen a una perplejidad desmoralizada. ¿Qué le ha ocurrido a ese periódico para que su director aplique el derecho de veto a este artículo? ¿Qué tiene este artículo? Sí: la afirmación de que Zapatero ha fracasado. Sí: la crítica a un editorial y a un artículo del propio periódico. Y una elegante metáfora cortazariana, nosotros que le quisimos tanto. Lo más suave que puede decirse de esa censura es que se trata de una muestra insospechada de aldeanismo intelectual y de sectarismo político. Porque, desgraciadamente, no creo que pueda aplicársele el subtítulo que llevaba aquel primer artículo nabokoviano: Las razones de Estado en las historias de amor.
La posibilidad de que algo le haya ocurrido a ese periódico se combina con otra: lo que le haya ocurrido a Savater. Pero el resultado, este sábado, es el mismo: el primer intelectual de España (que eso sí no ha cambiado) ya no cabe en El País."

Coma sempre, pódese e débense discutir certas ideas e opinións de Arcadi Espada, como se pode e se debe discutir o que pensa Savater, pero ingnorar feitos tan sorprendentes coma censura practicada en El País é constribuír a unha miseria intelectual propia do silenzo dos cordeiros.

O alcalde de Ames paraliza a planta de asfalto da entrada de Bertamiráns

Segundo publica hoxe o xornal compostelán El Correo Gallego, páxina 33, o alcalde de Ames firmou un decreto mandando paralizar a planta de alquitrán e formigón que se estaba construíndo á entrada de Bertamiráns, case ao pé da urbanización Aldea Nova e a moito menos de 2.000 metros das aldeas de A Barreira, Lapido e O Instrumento. A correspondente orde foille entregada á empresa pola Policía Local.
Na información facilitada polo citado xornal dise que "o alcalde de Ames asegurou a este periódico que, tras detectar o pasado martes movementos na zona, requeríu información ao respecto e o mércores pola mañá firmou u decreto de paralización que lle foi entregado á empresa pola Policía Local".
De entrada hai que felicitar ao alcalde de Ames, o socialista Carlos Fernández, que goberna en coalición co BNG, por terse decidido finalmente a cumprir e facer cumprir a lexislación vixente. A súa decisión, se cadra, ten algo que ver coa circunstancia de que esteamos no medio dunha campaña electoral, pero hai que recoñecerlle que é valente, decidida e respectuosa coa lei e a preocupación dos posíbeis afectados.
Dito isto, compre facer unha reflexión. Sempre segundo El Correo Gallego, o alcalde de Ames manifestou que "esta paralización durará ata que dispoña dun informe completo sobre as actividades da empresa". Home, dicir tal cousa é como dicir que non choverá ata que caia auga do ceo. Ese informe tíñalle que ser presentado pola empresa se esta pedira a preceptiva licenza de obras, cousa que o propio rexidor admite que non foi pedida cando fala agora de esixir tal informe. Como lle terá que pedir licenza de actividade, e lograla, antes de fabricar un só kilo de alquitrán. O caso desta planta vai moito máis aló dunha actividade incursa no simple regulamento de actividades molestas, insalubres, nocivas e perigosas. Estamos diante dunha actividade que pode xerar alto risco de emisión de elementos canceríxenos e nin o alcalde de Ames nin calquera outra autoridade administrativa deberían andar xogando con este albur. ¿Que quere dicir, pois, que a paralización durará ata que dispoña dun informe completo sobre as actividades da empresa? As actividades da empresa xa son coñecidas, e o que debería facer o alcalde de Ames e prohibilas definitivamente no lugar no que se están instalando. Se xa foron desprazadas do primeiro lugar no que quixeron montalas, en Pardiñas, ¿por que teñen que ser soportadas nun emprazamento que afecta a moitísima máis poboación?
Por outra parte, di o alcalde que detectou o pasado martes, 15 de maio, movementos na zona. Pois ben, catro días antes, o venres 11 de maio, un veciño do Instrumento comnunicouse por teléfono cos concelleiros de Obras e Medio Ambiente e informounos de que se estaba contruíndo xa esta planta de asfaltos. Xesús Carrera, concelleiro de Obras, do PSOE como o alcalde, respondeulle ao comunicante que inmediatamente ía dar coñecemento ao alcalde do que pasaba e que el mesmo visitaría o lugar de forma igualmente inmediata para tomar as medidas que houbera que tomar. Entre esas dúas datas, 11 e 15 de maio, a empresa construíu a toda velocidade a planta ata ficar completamente rematada (hay fotografías tomadas dúas veces ao día nese período). Menos lobos, polo tanto. Se cadra, o que se fixo foi o de sempre: ti vai facendo que xa se verá. E agora, para cubrir as costas, sáese con ese decreto que non é realmente de paralización posto que xa non había nada que parar (a obra xa estaba feita). Como non ordene derrubala, a cousa pode que non pase dunha manobra dilatoria da atención pública ata despois das eleccións. ¿E logo? ¿Que vai facer despois o alcalde de Ames? O alcalde, a concelleira de Medio Ambiente, que é do BNG, etc.

viernes, mayo 18, 2007

O gas líquido de Reganosa vólvese espeso

Varios "abaixo firmantes" promovidos polo Comité Cidadán de Ferrol que tanto leva loitado para que se cumpra a lexislación vixente no proceso de construcción e posta en marcha da planta de tratamento de gas de Reganosa, que nunca debeu ser feita no medio e medio da ría ferrolá, entre os que se contan os escritores Manuel Rivas e Suso de Toro, o catedrático nacionalista Xoán Manuel Beiras e a actriz Mabel Rivera, pídenlle á conselleira de Obras Públicas, María Xosé Caride, o cese inmediato do presidente da Autoridade Portuaria de Ferrol, Amable Dopico, por non ter exercido as súas competencias para prohibir a entrada do buque gaseiro Galicia Spirit o pasado 9 de maio.
Alegan que a planta de gas que Reganosa constrúe en Punta Promontoiro (Mugardos) "ten unha autorización de construcción suxeita a determinados condicionados, entre eles un dictame de seguridade sobre aplicación do artigo 12 da Directiva Seveso II, real Decreto 1254/99 de 16 de xullo, en canto a distancias suficientes ata as poboacións próximas; así mesmo a saída de emerxencia dos buques gaseiros". "Por iso o actual Goberno no Congreso dos deputados, en setembro pasado compromeuteuse a que esixirá o cumprimento de todos os condicionados", pódese ler no escrito que firmaron os peticionarios do cese de Dopico.
Segundo este documento, "Reganosa aínda non terminou as súas obras e ten sen acreditar o cumprimento de tales condicoonados, polo que non pode ter autorización de funcionamento segundo o artigo 85 do Real Decreto 1434/2002, polo que nas plantas de gas a acta parcial e de probas só é legal como parte da autorización de funcionamento despois de que esetan resoltos todos os condicionados da autorización de construcción, pero Reganosa ten condicionados que son imposíbeis de resolver".
O director da área de industria e enerxía da Coruña, Francisco Barroso Palomino, o pasado 4 de maio, asinou unha acta de posta en servizo parcial para proba por tres meses de Reganosa, e o 9 de maio, ás 9,30 horas, entrou na ría de Ferrol o gaseiro Galicia Spirit cargado con 140.500 metros cúbicos de gas natural licuado (GNL), logo de varios días de oposición popular a que se levara a cabo este atraque nos peiraos de Reganosa e con forte intervención final da forza pública.
A petición de cese dirixida contra Amable Dopico –que tamén foi dirixida contra o delegado xeral do Goberno, Manuel Ameixeiras e contra Francisco Barroso– resulta aínda máis sgnificativa se se ten en conta que este socialista ferrolán, antigo director de Astano, formou parte do goberno municipal de Ferrol cando foi alcalde o nacionalista Xaime Bello e a Corporación, por maioría absoluta, acordou esixir que se cumprira totalmente a lexislación por parte de Reganosa. Daquela, os socialistas que encabezaba Dopico eran partidarios de que a planta de gas non se fixera en Punta Promontoiro, é dicir, no interior da ría e a poucos metros do centro da cidade de Ferrol, senón que fora trasladada ao lugar onde está a piques de terminar a construcción do Porto Exterior de Ferrol. Tamén é curioso que os nacionalistas de Bello que antes apoiaron este traslado, encabezados agora por Xoán Xosé Pita, están a favor do funcionamento de Reganosa onde antes non a querían. Ata sintomático parece resultar o feito de que o conselleiro de Industria, Fernando Blanco, tamén nacionalista, acodise oficialmente a recibir o primeiro gaseiro que entrou en Reganosa. Algunhas formas de entender e practicar a política acostuman presentar estes constrastes.

jueves, mayo 17, 2007

Faremos máis (o canelo)

Parece que hoxe entrou en vigor a nova lei de protección da costa galega que, durante os próximos dous anos, prohíbe construír edificios a menos de 500 metros do mar. Esta medida, promovida polo goberno de coalición formado por socialistas e nacionalistas, sen dúbida é polémica, pero algo había que facer para combater o desaforado imperio do ladrillo que está destruíndo a paixaxe galega e o medio ambiente.
Falta agora por saber se se vai cumprir ou como se vai aplicar. Non vaia ocorrer como con tantas outras medidas legais que acaban verténdose polo fondo dun saco roto. Sobre todo cando se trata de medio ambiente. Véxase, se non, o que acontece con Reganosa en Ferrol ou, algo moi recente, o que está a pasar en Ames cunha planta de asfaltos sobre a que os gobernantes municipais o único que fan é mirar para o outro lado. E iso que tamén son socialistas e nacionalistas. Faremos máis, di a propaganda do PSOE. Non vaia ser que sexa facer o canelo.

lunes, mayo 14, 2007

Duros como o asfalto

Copio o que deixou un comunicante na web www.confidencial.com:

Comezaron as municipais e, con elas, o teatro da política galega. No Concello de Ames, por exemplo, os responsábeis de Obras e de Medio Ambiente mostráronse o venres (11 de maio de 2007) descoñecedores do que está a facer a unión temporal de empresas que constrúe o tramo da autoestrada AG-56 que vai de Santiago a Brión.
¿E que se está a facer? Pois, nin máis nin menos, que construír unha planta de tratamento de asfaltos e cementos a menos de douscentos metros das primeiras casas de Bertamiráns, a menos de 1.000 da urbanización Aldea Nova e a menos de 1.500 das aldeas d’A Barreira, Lapido e O Instrumento.
Está planta é a que foi rechazada polos veciños de As Lamas, Pardiñas, Costoia, Biduído e Quintiláns que chegaron a manifestarse por este motivo o día que o presidente da Xunta visitou as obras da autoestrada e que mesmo presentaron unha denuncia por suposto delicto medioambiental e solicitaron a paralizacións das obras.
A resultas desta protesta e denuncia xudicial ¿que se lles ocorre aos responsbábeis da actual administración autonómica e local de Ames? Pois trasladar esta planta –que acae xustamente dentro das actividades molestas, insalubres, nocivas e perigosas que regula a lexislación vixente– dun lugar escasamente poboado ao epicentro de varios núcleos intensamente habitados nos que viven milleiros de persoas.
Isto non é o de asar a manteiga, pero móstrase algo parecido. O que non val para un conxunto de casas espalladas arredor de Pardiñas parece que serve para que contamine Bertamiráns, Aldea Nova e tres ou catro aldeas da contorna. Se cadra todo ocorre deste xeito porque n’As Lamas vive Francisco Gallego, ex director xeral de Industria da Xunta de Galicia dos tempos nos que mandaba Fraga, que foi o artífice da protesta veciñal que deu lugar ao traslado da planta de asfalto ata poñela a máis de 2.000 metros da súa casa.
Os afectados pola nova situación xa saben o que lles queda. Ser antes altos cargos da Xunta para conseguiren que volva ser trasladada algún kilómetros más adiante en dirección a Urdilde.
Cousas veredes, diría Sancho se vivira estas eleccións municipais galegas. ¿Serán o alcalde de Ames ou algunha outra autoridade sentados algunha vez no banquiño da Xustiza por suposto delicto cometido contra o medioambiente? ¿Fará algo o espelido actual conselleiro de Medio Ambiente da Xunta? ¿Ocuparanse disto Adega e outros supostos ecoloxistas? É cuestión de sentarse a esperar.