jueves, octubre 25, 2007

Carlos Dado-Dadá

Carlos, o do Dado-Dadá, deixou orfos os seus clientes e amigos. Enterrárno onte. A mellor homenaxe que eu lle podo facer é recomendar a lectura do artigo que hoxe publica José Luis Alvite en La Opinión e Faro de Vigo, titulado Luto con jazz y naipes. Pódese ler pulsando aquí.
en

2 comentarios:

  1. Anónimo12:10

    Xa sei que se di sempre, Perfecto, pero non por iso deixa de ser certo:

    Ninguén morre para sempre mentres alguén lembra as súas palabras.

    A vosa dor, amigos, é a miña.

    Almiral Mouchez

    ResponderEliminar
  2. Anónimo14:22

    Moi fermoso o texto de Alvite.

    Pois mira que non tomei eu moitos capuccinos aló no Dado!

    O meu pésame a familiares e amigos.

    ResponderEliminar