Cultura e pistolas

Leo en Xornal de Galicia o que di un tal coronel José Navas, director do Museo Militar de A Coruña, a respecto do que se pode facer coa estatua do xeneral fascista Millán Astray. Considera que “hai espazo para o fundador da Lexión máis que para ninguén”. Entendo, logo, que máis sitio que para o xeneral Caridad Pita, que era gobernador militar de A Coruña e foi executado cando Franco se volveu inimigo da democracia e asasino dos demócratas.
A este estrelado militar parécelle moi mal a idea expresada pola Comisión de Recuperación da Memoria Histórica para que a estatua daquel bruto que lle berraba “morra a intelixencia” a Unamuno, sexa fundida para convertela nun monumento en homenaxe aos represaliados do franquismo. Di que lle parece un “acto de vandalismo” e que “sería unha pena privar aos nenos de ver un testemuño histórico como o de Millán Astray”.
A este fascista coruñés dise que lle gustaba repetir unha frase inventada polos nazis. “Cando escoito a palabra cultura, sempre boto a man á pistola”, parece que decía. Non está moi claro se foron Hermann Goering ou Goebels os que a acuñaron baixo a forma de “cando escoito falar de cultura quito o seguro da miña Browning”, e ata puido ser o escritor Hanns Johst, moi aprezado polo nazismo, quen a puxo en circulación na súa obra Schlageter. Cando Jean-Luc-Godard estaba rodando a súa película Le Mépris (1963), acercóuselle o produtor para dircirlle que cando escoitaba falar de cultura corría a esconder a carteira. Fritz Lang, que andaba por alí e que tivera que fuxir de Alemania pola chegada de Hitler, deuse presa en matizarlles: "Hai algúns anos, algúns horríbeis anos atrás, os nazis sacaban unha pistola no canto dunha chequeira" ("Some years ago, some horrible years ago, the nazis used to take out a pistol instead of a checkbook").
O caso é que tal modelo de incultura era o que lle acaía ao manco militar coruñés. Por iso resultan inquietantes as palabras dun coronel que ten mando na democracia.