As informacións sobre a morte de Steve Jobs xa non son esaxeradas

Morreu Steve Jobs, o único emprendedor ao que eu fun quen de admirar completamente. O visionario e revolucionario industrial que nos trouxo trebellos tan fermosos e úteis como o Imac, o IPod, o IPhone e o IPad. Sen el o mundo non sería como é. Faleceu un día despois de que fose presentado o novo IPhone 4S e só mes e medio despois de que lle pasase o timón de Apple ao seu sucesor, Tim Cook.

Rouboulle a vida un cáncer de páncreas contra o que levaba loitando máis de sete anos. El mesmo deu a coñecer a súa enfermidade nun discurso pronunciado no ano 2005, diante dos novos dilpomados da Universidade de Stanford, dicindo que os médicos lle anunciaran, un ano antes, que só lle quedaban algúns meses de vida. Tres anos máis tarde, en setembro do 2008, cando a axencia Gloomber cometeu o erro de dar conta da súa morte, o propio Steve Jobs encargouse de dementila pronunciando unha das súas frases lapidarias: “As informacións sobre a miña morte son moi esaxeradas”.

Jobs foi un auténtico creador, un esteta, un espírito esencial de toda unha época. Só tiña o defecto de non ser galego. Xa me gustaría que o fose, aínda que para iso tivésemos que facer americanos aos mangantes das vellas caixas de aforro que encheron os seus petos con cartos públicos.