O repugnador repugnado

Vaia papelón o do alcalde de Santiago. Anda que dicir, sen que lle caian cachos da cara, que se enterou pola Prensa do que lle pasa coa Facenda e que non pode pronunciarse sobre o que non coñece, parece talmente a resposta de quen lle importan tres pitos a ética pública, en primeiro lugar, e a conciencia cidadá a continuación.

Que todo un señor alcalde –de Santiago de Compostela, nada menos– poda ter a desvergonza de tomarlle o pelo a opinión pública, aos seus gobernados, ao ben común e mesmo ao propio partido no que milita, o Partido Popular (PP), era o que nos faltaba para  botarlle gasolina ao lume no que arden o descrédito dos políticos, a insatisfacción dos administrados e a pouca conciencia social que aínda queda como se fosen pobres carballos das fragas do Eume.

Que a un licenciado en Dereito, que exerceu a Avogacía, como é o caso de Xerardo Conde Roa, que a partir de agora habería que engadirlle unha vogal e unha consoante máis ao seu segundo apelido, en vez de dimitir inmediatamente, todo o que se lle ocurra é  dicir que se sinte defraudado polo funcionamento da Xustiza e que o que se lle imputa pertenece a actividades realizadas antes de entrar na política nin é xusto, no primeiro caso, nin se axusta á verdade no segundo.

Conde Roa é dos que estarían na política dende antes de morrer Franco, se a idade llo permitise, e, en calquera caso, antes de que Facenda o levara ao Xulgado por suposta defraudación de 300.000 euros polo IVE que non pagou pola venda de 61 vivendas que levou a cabo a promotora Geslander Proyectos de Edificación, da que el é o único administrador e propietario, o suposto defraudador xa tiña mostrado o pouco que lle gusta pagar impostos cando só liquidou in extremis 7.000 euros que lle chegou a adeudar ao Concello de Santiago polo Imposto de Ben Inmobles (IBI), aínda sendo xa daquela membro da súa Corporación.

O alcalde de Santiago non é un simple moroso ao que se lle poda mandar un pallaso vestido de frac ou un toreiro de pacotilla. É, sobre todo, alguén que está rematando de emporcar o exercicio profesional da política. A Conde Roa, segundo dixo hai pouco, prodúcelle “enorme repugnancia” a personalidade e a obra de Leo Bassi. Seguramente ao cómico italiano e polo menos a min prodúcenos o mesmo sentimento e dános vergonza ter de alcalde en Santiago a quen se comporta coma el.