Máis sobre os culpábeis da crise

Para completar o que se di no post anterior, sobre os culpábeis da crise, non está de máis traer agora aquí o que pretenden os xigantes norteamericanos das tecnoloxías para repatriar a Estados Unidos as enormes plusvalías que foron acumulando en diversos paraísos fiscais repartidos polo mundo adiante. Apple, Microsoft, Google e Cisco están presionando ao goberno de Washington para que lles lles otorgue importantes rebaixas fiscais, argumentando que poden investir e crear emprego nos USA. De momento, o presidente Barak Obama non cede porque está convencido que a bonificación que xa lles otorgou no 2004 non deu os resultados previstos.

Apple, a compañía fundada por Steve Jobs, é propietaria de máis de 81 billóns de dólares que están repartidos en contas de fóra dos Estados Unidos. Por exemplo, en Irlanda, país no que Apple centraliza boa parte das súas vendas en España para pagar menos impostos. Microsoft ten 54 billóns de dólares nesas mesmas condicións, Google 43 e Cisco 42, e non saben que facer con eles.

Todas estas compañías están intentando convencer as autoridades de Washintong para que lles rebaixen as súas obrigacións tributarias coa intención de repatriar estes fondos sen ter que pagar unha elevada factura fiscal. Os argumentos que utilizan son que rendudaría en beneficio do país mediante investimentos e creación de postos de traballo. O presidente Obama non está nada satisfeito dunha experiencia parecida levada a cabo no ano 2004.

As empresas de altas tecnoloxías teñen altos marxes de ganancias que sempre colocan onde teñen que pagar por elas menos impostos. Pero non son as únicas que practican esta política. De feito, en Estados Unidos hai estimacións que cifran en máis de 1.000 billóns de dólares a tesorería das empresas que operan no estranxeiro.

É algo que ocurre praticularmente entre os grupos empresariais que son moi ricos en activos intanxibles. Robert McIntyre, directivo da organización Citizen for Taxe Justice, dá por feito que “toda empresa que ten propiedades intelectuais, sexa en software ou en patentes de medicamentos, ten a posibilidade de asignarlle esa propiedade a unha filial baseada nun paraíso fiscal”. No caso de Apple, segundo esta fonte, “practicamente todo o diñeiro que está no estranxeiro nunca foi taxado por niguén”.

Segundo unha estimación feita por Moody’s Investors Service en xullo, 22 grupos norteamericanos do sector tecnolóxico gardaban o 70 por cento da súa liquidez no estranxeiro ao rematar o mes de marzo, e este total podería pasar de 289 a 400 billóns de dólares nos tres próximos anos. As compañías afectadas non queren repatriar eses fondos aos Estados Unidos porque terían que pagar taxas do 35 por cento.

O xigante do software Microsoft, o fabricante e suministrador de equipos de telecomunicación Cisco e a multinacional farmacéutica Pfizer lanzaron unha campaña para intentar convencer as autoridades fiscais norteamericanas de que rebaixando as orbigacións fiscais repatriarían o capital que teñen no estranxeiro e poderíanse crear 2.900.000 postos de traballo nos Estados Unidos.

Todos estes datos axudan a comprender a crise actual. Nunha economía globalizada que está chea de mecanismos que permiten a existencia de “buratos” fiscais e de trampas para eludir impostos, non é só o depilfarro político nin a ineficiencia dos gobernantes o que nos levou a onde estamos. Fundamentalmente son as inxustizas e a obsolescencia do capitalismo neoliberal –banqueiros españois comprendidos– as que nos meteron no burato do inferno.