lunes, septiembre 10, 2012

Vaite á merda, rico xilipollas


Moita máis de media Francia anda estes días escandalizada pola actitude do seu home máis rico, Bernard Arnault, patrón e accionista principal do líder mundial do luxo Louis Vuitton Moêt Hennessy (LVMH), que pediu que lle concedan a nacionalidade belga, precisamente no momento en que o presidente francés, François Hollande, anunciou que vai cumprir a súa promesa de subir ata o 75 por cento os impostos de todos os que teñen ingresos anuais superiores a un millón de euros.
Non é a primeira vez que o cuarto home máis rico do mundo, despois de Amancio Ortega ou Warren Buffet, que por aí andan, se mostra insolidario co seu país. Cando subíu François Mitterand ao poder, xa se exiliou durante tres anos nos Estados Unidos para mostrar a súa oposición á política fiscal dos socialistas e agora, aínda que se deu présa en advertir que seguirá cotizando en Francia, despois da alarma que orixinou a súa actitude, o patrón das marcas de luxo Louis Vuitton, do champán Moêt Chandon e do coñá Hennessy, non está acertando a convencer a ninguén de que o seu propósito non é máis ca o de zafarse de pagar a taxas que Hollande lles vai aplicar aos ultramillonarios franceses para compensar a crise económica. Bernard Arnault ten un salario fixo anual de 10,7 millóns de euros, ademais de remuneracións variábeis e stock-options que foron valorizadas no 2011.
Como é lóxico, non tardaron en arreciar as críticas contra el, que non proceden só da esquerda. Só están saíndo na súa defensa os partidarios de Nicolas Sarkozy, político co que sempre mantivo unha estreita relación de intereses económicos e de amizade persoal Bernard Arnault.
Jean-Luc Mélenchon, líder do Front de Gauche, no que está integrado o Partido Comunista Francés, dixo que “os homes coma Arnault son parásitos”, e a representante de Lutte Ouvrière, Nathalie Arthau, falou de “expropiación e que el se vaia”. Tamén manifestou que a única patria de Arnault é a súa conta bancaria.
O caso está dando moito que falar non só en Francia. E en España? Cantos casos como o de Bernard Arnault está habendo sen que se fale deles? Porén, a diferencia aínda é moi grande. Aquí goberna Mariano Rajoy e faino para os ricos. Polo menos en Francia hai un xornal de prestigio, Libération, que hoxe lle dedica a portada cun enorme titular que pon: “Casse toi, riche con! (Váite á merda, rico xilipollas!).

1 comentario:

Anónimo dijo...

Non penso probar nunca máis nin un groliño de Moet Chandon. Nin un copo de Hennessy. E bolsos e outras chorradas de Louis Vuitton xa nunca se me ocurriu compralas.
Eefectivamente, que vaia cagar ese rico bastardo.
Jacqueline