O Sorriso de Daniel é unha asociación fundada en Santiago, o 6 de marzo de 2010, co ánimo de promover o románico galego, defender, estimular e apoiar a conservación do Patrimonio Medieval galego, difundíndoo dentro e fóra de Galicia e fomentando o seu estudo e coñecemento e a transmisión do seu valor ás xeneracións futuras.
Dende a súa aparición destacouse levando a cabo traballos de limpeza e recuperación de puntos do patrimonio galego que estaban totalmente abandonados ou incomprensibelmente desatendidos polos organismos públicos que deberían velar por eles. Neste aspecto, O Sorriso de Daniel é unha meritoria brigada verde que acode onde non chegan outras mans protectoras do noso patrimonio. Igrexas, vellos mosteiros, etc. xa se beneficiaron da súa voluntariosa entrega pública.
O pasado 15 de xuño andaron por terras de Caldelas. Limparon a maleza que cubría boa parte da antiga igrexa e camposanto de San Paio Abelenda, un lugar que eu visitei e fotografiei aló polo ano 1972, cando comenzabamos a facer a Gran Enciclopedia Gallega. Pasaron 31 anos e, polo que vexo, as cousas alí foron cada vez a pior. Moito temos que agradecer que haxa xente coma do Sorriso de Daniel que lle dá sentido a unha parte da súa vida traballando polo ben público.