Aínda vai resultar que os coroneis da Real Academia Galega son todos e cada un unha especie rara de sanfranciscos de Asís que nunca rompen unha folla nin pisan unha fror. Con tal de levaren os zapatos ben lustrados son quen de roubarlle o betún a todo quisque que se atreva a facerlles algunha crítica. E parece que, no tocante a todo isto, son todos iguais, sexan de dereitas, de esquerdas ou mediopensionistas. No fondo son como os médicos que había antes, corporativistas por riba de todo.
Non hai máis ca ler as declaracións que viñeron facendo os que abriron a boca pola polémica que ocasionou a designación de Xosé Filgueira Valverde para celebrar o Día das Letras Galegas do 2015. Hainos, coma X.L. Franco Grande, que ata se atreven a examinar de cultura xeral aos “que enchen diarios, blogs e demais medios coas súas protestas e desaprobacións sobre o autor elixido”, deixándonos a todos para setembro porque, segundo el, “nin leron a importantísima obra de Xosé Fernando Filgueira Valverde, nin saben que nunca, ao longo da súa longa vida, deixou de servir á causa de Galicia, nin que, en momentos aínda difíciles, defendeu con brillantez nas Cortes franquistas o estudo da lingua galega, nin que en actos oficiais, dos que hai representación gráfica, mentres outros erguían o brazo ao xeito fascista, el mantíñao baixado...”.
Deixando de lado ou para mellor ocasión a “representación gráfica” que pode haber sobre a colaboración co franquismo e cos seus símbolos atribuíbel a Filgueira Valverde, sorprende a actitude intelectualmente belicosa destes sumos sacerdotes da nosa cultura, repartindo bulas de sabedoría e diplomas de antibarbarie. Franco Grande ata revolve no subconscente da cultura galega dicindo que Filgueira "non fixo poemas a Franco nin ás forzas represivas, como certos supostos esquerdistas”, e que “xa quixeran os que tanto barullan ter no seu haber unha pequena parte da entrega ao país e á súa cultura que el tivo”. Está claro que Franco Grande non se refire a Álvaro Cunqueiro, que non foi un suposto esquerdista nin lle escribiu poemas a Franco senón a José Antonio Primo de Rivera, nin a Gonzalo Torrente Ballester ou a Eugenio Montes. Esta malicia do señor académico vigués sabemos todos por onde tenciona ir, e non representa precisamente un carro cargado de elegancia.
En fin, que maneira máis simple de arremeter contra os que critican a designación de Filgueira chamándolles iletrados e bárbaros. Iletrado non sei, pero bárbaro seguramente será algo quen fai un uso tan primario da súa ilustración. Xa estamos chamándolles estranxeiros aos que non pensan coma nós, e iso é o que fan os nacionais das patrias excluíntes.