Economía de chupasangue

Hoxe quero empezar declarándome un perfecto ignorante en Economía, característica que por certo non me distingue moito dunha boa parte dos que actualmente pasan por expertos nesta materia, a xulgar polos desacertos que están cometendo polo menos en España. E digo isto para comentar a continuación as “sapientísimas” declaracións que acaba de facer o para min descoñecido profesor Leopoldo Abadía, enxeñerio industrial e profesor do IESE, acerca do que debe facer a xuventude do noso tempo.

Abadía, autor dun libro que se titula La economía en 365 preguntas (e por que non en preguntas de ano bisiesto, co que se podería engadir a preguntiña final de que tal senta perder o tempo lendo un libro coma este?), os mozos e as mozas teñen que buscarse o futuro porque, se creen que serán os políticos os que lles arranxen os problemas, “poden agardar sentados”. Ata aquí, todo na liña actual de desprestixiar a política como sexa, o tal Abadía non ofrece nada novo. Se cadra o novedoso –e non tanto tampouco– chega a continuación, cando “descubre” que agora “Washington ou Shangai son barrios que están a dez horas”. Supoño que serán de avión, e non nos di canto custa o billete nin se pregunta o profesor sapientísimo se aos nosos xoves lles peta irse tan lonxe para sobrevivir. Leopoldo Abadía quizais debería empezar dando exemplo das súas ideas emigrando el a Washington ou a Sangahi. Ou a Laponia, como tamén propuxo hai pouco outro clarividente cerebro do neoliberalismo español.

Hai que ter cara dura e algo de perversión intelectual para lembranos que “emigrar era o que facían os españois no século pasado cando ían a Alemania coa maleta, o que agora é ir a outro barrio que está a dez horas. Será o que fagan os xoves dentro de 20 anos”. Por desgraza, moitos xa o teñen que facer agora. Este don Pedro Abadía –bo nome para mala unha novela de intriga–, polo camiño que nos quere levar, tamén podería lembranos que aínda non hai tanto tempo que había escravos que traballaban só por unha mala comida.

O malo é que hai moitos Pedros Abadía. Todos os que nos están devolvendo ao pasado de miserias, explotación, subdesenvolvemento e reacción. Para aforrar, concepto que tanto lles gusta a eles, todos os libros que escriban estes autores deberían titularse Economía para oprimidos ou, mellor aínda, Economía de chupasangue.