Pedante de camisa branca

A Bernard-Henri-Lévy, filósofo que xa leva demasiado tempo de moda en Francia, pillárono nas patacas. Unha xornalista de Le Nouvel Observateur, Aude Lancelin, descubriu que no seu último libro, De la guerre en philosophie, que se vai presentar en París o 10 de febreiro, o controvertido pensador apoia a súa crítica a Kant utilizando citas dun filósofo que nunca existiu, un personaxe que é froito da imaxinación dun profesor agregado de Filosofía guasón.
Na contratapa do libro de Lévy, o editor publica un texto no que se di que De la guerre en philosophie é “un manual para idades oscuras, no que o autor pon as cartas boca arriba e dispón, de paso, as pedras angulares dunha metafísica do porvenir”. Unha afirmación tan rotunda pode rematar sendo chocante. Na páxina 122 do volume, Bernard-Henry-Lévy cita o que el chama unhas investigacións levadas a cabo sobre Immanuel Kant por un tal Jean-Baptiste-Botul que nunca existiu senón que é un personaxe borroso e famoso de novatada. Inventouno Frédéric Pagès, un agregado de Filosofía e articulista do semanario Le Canard Enchaîné, no que cada semana escribe unha sección muy caracterizada e popular: Le journal de Carla B., pola que non é preciso preguntarlle a Sakozy a que Carla se refire.
A Lévy, que lle chaman en Francia “cuistre en chemise blanche” (pedante de camisa blanca), debería abondarlle facer unha pasada por Google para decatarse de que Jean-Baptiste-Botul non é máis ca un personaxe de broma ao que ata se lle fixo aparecer como autor dun tratado titulado Landru, précurseur du féminisme (Landrú, precursor do feminismo). Mon Dieux! diría Jean-Paul-Sartre se erguese a cabeza en Montparnasse.