Marabilloso López

López pode que estea en combate, pero non está perdido. Non é dos que se perden facilmente. Respóndolle así a un amábel comunicante que tivo a ben interesarse de novo polo humorista debuxante que tanto dignifica esta páxina e do que está totalmente ogullloso o que lles escribe. O que pasa é que López agora anda aínda máis ocupado do que andaba antes. E, como foron moitos os que me preguntaron quen é López, coido que chegou o momento de despexar a incógnita. Non son eu mesmo, dende logo, como chegou a pensar Marcos Valcárcel. Xa me gustaría a min debuxar e inxeniar historias comas que fai López.
O que é López é da miña terra. Xúntanos iso e varias cousas máis. O sermos xornalistas os dous, por exemplo. Ou o pensar que o mundo, sen estar de todo mal, podería ser moito mellor se todos fixeramos algo máis por arranxalo. López é máis novo ca min, pero xa leva unha chea de anos traballando na delegación galega da Axencia Efe, que está en Santiago. Foi director desa delegación, cargo no que sucedeu a Carlos González Reigosa, e agora segue sendo un dos xornalistas que máis contribúen ao desenvolvemento da cultura galega e do seu idioma. Como bo practicante de Aikiro, arte marcial da que é un auténtico experto e que ensina no Ximnasio San Clemente, López é un pacifista capaz de verlle a cara boa ao mesmisimo Bush ou a Rajoy chapodando a Gallardón.
Dende o comenzo deste ano, López tamén publica no xornal compostelán Galicia Hoxe, único diario que se edita integramente en galego, e a súa arte gráfica e humorística tamén estará proximamente noutras publicacións. Ou sexa, que López é Xan López Rico, natural de Ribadeo, casado con Belén, pai de Mariña e de Area, e amigo meu. Voilà, poden velo na foto mirando como pasan as mozas pola Porta Faxeira dende unha mesa do café Azul. E non será Alexandro Diéguez o que se ve nesa foto facendo de xaponés na rúa do Franco?