Os soños da efedrina

Colleume o trancazo “primaveral” e deitoume varios días na cama, onde resistín a base de efedrina e moita paciencia. Boteille a culpa ao medicamento porque o caso é que non parei de soñar que Camps pagaba do seu peto os traxes que vestía, Garzón o colexio da súa filla en Nueva York, a UGT non gastaba o diñeiro dos afliados e sobre todo dos contribuíntes en merendolas de moitos garfos e conferencias para dúas ducias de persoas, que Quintana dimitía por fin e volvía a poñer inxeccións (de optimismo), Touriño recoñecía que lle estivo ben por meterse no Audi, que os da Coruña xa non lles importaba que se utilice o artigo en galego, que Gloria Lago e Carlos Callón foron vistos tomando empanada de millo con viño da Rioxa no Muíño de Caldas, que o próximo scretario xeral dos socialistas galegos acudiu ao Conecllo d’O Carballiño a pedir que lle fagan unha liquidación pola licenza de obra que estea máis acorde coa rehabilitación que está a facer na súa casa de campo… Que sei eu cantas cousas soñei estes días que estiven na cama.
Hoxe erguinme. Volvín ler os xornais e dectaeime que a puta efedrina só me fixo acertar no da dimisión de Quintana. E, a medias, porque o de volver ás inxeccións aínda non é verdade. Quéixase un de sano. Pois, de enfermo, a realidade aínda é menos real. Xa o dixo Goya.