Unha cousa é ser tiburón dos business e outra candidato a deseñar a política económica da dereita. Manuel Pizarro, ex capo de Endesa e representante máximo do quenllismo económico español, depois daquel desaparecido amigo de Aznar que ocupou a presidencia de Telefónica, estrenouse na política dicindo que quería ver como era unha praza de abastos. Debeu ser toda unha emoción para el, que nunca pisara un sitio así pola sencilla razón de que sempre tivo quen lle fose comprar o peixe e os bistés. Dame a mi que este non é coma Fraga que sabía canto custaba o kilo de garavanzos. E de ceonomía seguramente sabe abondo menos ca Pedro Solbes.
O seguinte paso deste mago do efímero capital dos outros foi dicir que el o que lle compraría a Zapatero é “a voz da súa señora, que canta nun coro”. Retratouse o gachupín tal como debe ser, un bo machista retrógrado. Xa llo lembrou o PSOE: “Ao PP cústalle aceptar a igualdade das mulleres, pero o que non sabiamos é que o seu número dous seguise considerando as mulleres obxectos do patrimonio dos homes”. A voz de Sonsoles propiedade de ZP? Amos, anda, Pizarrito!
5 comentarios:
Que se vaia a cagar no water de lópez ese "neocon" e que lle peche a porta para que non saia xamais. Outro Villalonga dos pelotazos que nos quere foder as pensións e privatizar a sanidade e o ensino. Menudos elementos temos nesta pel de touro, hai que votarlles de comer aparte.
Isto empeza a asemellarse ao foro de arroutadas...
E iso é bo, malo ou simplemente dá igual?
Amosando a miña supina ignorancia en economía, atrévome a preguntarlle, don Perfeuto, qué é iso de "quenllismo" e "ceonomía".
Como contraprestación direille que non é "sencillo" senón "sinxelo".
Un saúdo.
Hai que actualizarse, don Perfecto, que o señor Pizarro xa meteu posteriormente outra pata ao dicir que os andaluces son uns indolentes e tiñan que traballar máis.
Non sei quen fixo a fichaxe, pero eu penso que os pagos debían correr a cargo do PSOE.
Publicar un comentario