Pasei a mañá do martes de Entroido con Francisco Fernández del Riego, o espléndido petrucio da cultura galega que, se fose norteamericano ou francés, estaría sendo venerado polos seus contemporáneos, magnificamente pagado por calquera fundación ou institución pública e constantemente buscado e consultado polos historiadores.
Mostroume os case 30.000 libros e as ducias de pinturas e debuxos que donou á Casa da Cultura de Vigo (cadros de Seoane, Laxeiro, Souto, Colmeiro, Díaz Pardo…, cartas e manuscritos de egrexios persoeiros, documentos diversos, etc.). Foron case tres horas de insquecíbel conversación coa maravillosa persoa que é don Paco del Riego, que cumpríu 95 anos o 7 de xaneiro e segue fumando un Montecristo do 4 e bebendo un “güisquiño” todos os días. Só coñecín outro home que foi quen de facer outro tanto: o pintor asturiano Nicanor Piñole, que morreu aos 103 anos e fumou comigo dous Coronas de Cohíba o día que cumpríu 98.
2 comentarios:
Un gran Galego, abofé.
Mágoa non rematarades cun arros ilustrado no Timón, do que ambos os dous ben gustades...
Publicar un comentario