Os intelectuais da vieira

Parece que se vai sabendo por que os “intelec-
tuais da vieira” –así os bautiza hoxe El País– andan tan abraiados co que lle pasou a Toñi Vicente. Para eles, o grave non é que a restauradora presuntamente irrespetase a lexislación vixente en materia de comercio e saúde pública senón o feito de que a amiga dos homenaxeadores “fose esposada e detida no restaurante e trasladada a comisaría e que non se procese a quen contamina a ría, a quen colocou alí a bomba de Reganosa ou os que causaron o paro que obriga a desempregados de 50 anos a buscarse a vida” (Beiras dixit).
Agora descubrimos, ademais, que o importante do asunto é que a homenaxe tributada onte a Toñi Vicente foi “unha reacción cívica de repudio á lapidación que se fixo dende un determinado medio de comunicación”, ao que Beiras se referíu con todas as palabras, La Voz de Galicia, e do que dixo que “non é propio dun xornalismo de calidade e de respecto aos cidadáns o converter en chivo espiatorio unha persoa non sei ben por que”.
José Precedo, o xornalista de El País que conta os feitos como hai que contalos, na súa crónica de de hoxe, lémbralle a Beiras que “ese non sei ben por que, en realidade, é un presunto delicto contra a saúde pública que o xuíz lle imputou á restauradora por comprar a furtivos vieiras presuntamente contaminadas”. Precedo engade que “polo mesmo caso, catro mariscadores ingresaron esta semana no cárcere de Teixeiro”.
A teima de Beiras con La Voz de Galicia vén dende hai moito tempo e ata pode que teña razóns persoais para alimentala, pero o que non debería facer un home tan supostamente ilustrado e lúcido coma el é confundir o cu coas témporas. O xornal de Santiago Rey, que ten moitas chatas pero tamén moitas virtudes, polo tratamento que lle deu ao caso das vieiras de Toñi Vicente, non merece a análise lapidaria e irresponsábel que lle dedica Xosé Manuel Beiras para defender a súa amiga Toñi Vicente. En toda a información que foi dando La Voz de Galicia dende que estalou o escándalo, eu non apreciei absolutamente nada que faga acreditar na análise intempestiva que fai o ex líder do BNG. Beiras, ademais, é inxusto porque aplica esa análise única e exclusivamente ao xornal coruñés e non alude para nada a ningún dos numerosísimos outros medios que trataron o caso exactamente da mesma maneira. Non é que queira eu defender especialmente La Voz de Galicia, pero se o que quería Beiras era salvar a Toñi Vicente contra vento e vieira, debería abondarlle con facelo pola súa conta. E punto.

Nota.– Observo, pola foto que publica Galicia Hoxe, e que me tomo a liberdade de reproducir, que entre os homenaxeantes hai algúns –realmente poucos– amigos meus que aprezo de verdade. Lamento non coincidir con eles neste tema, e agardo que eles podan entender a miña discordancia .