Farwest pouco epopéico

Andan en Francia algo enleados coa crecente violencia manifestada pola mocidade mesmo, ás veces, no interior dos centros escolares, e xa se dan tamén no país veciño –e non só– algunhas reaccións desmedidas coma dunha xefa local de Policía que acudiu en persoa e acompañada por unha ducia de axentes ao instituto dende o que a chamou a súa filla para dicirlle que acababan de insultala.
Dame o corpo de que aquí está pasando algo aínda máis grave. O caso da rapaza de trece anos, que foi supostamente asasinada por unha compañeira de catorce na localidade toledana de Seseña, ou a reacción de violencia suscitada en Bueu porque unha xogadora de fútbol quixo celebrar a marcaxe dun gol mostrando os peitos ao público, dan moito que pensar.
E unha das cousas que suscitan é precisamente que a violencia xuvenil non é só unha cousa de machotes. Xa andan as mulleres demasiado enguedelladas en xeitos e costumes que antes parecían ser dos homes. O reto, a porfía, o desafío máis afoutado e o non medir a tempo as consecuencias rondan ás portas dos centros de ensino e non soamente nos barrios marxinais ou no lumpenproletariat. Contra todo o que nos digan os que ven a botella medio chea, algo grave nos está pasando. Será por hache ou por be, pero estamos andando cara a un farwest pouco epopéico.