martes, mayo 01, 2012

A aguia do Courel, metáfora da vida actual


Silvia R. Pontevedra firma hoxe na edición galega de El País unha desacougante reportaxe sobre o que lle aconteceu esta fin de semana a unha pobre aguia cobreira nos montes do Courel. Non sei por que este artigo non aparece na edición electrónica do xornal madrileño e non podo, polo tanto, poñer aquí o enlace que lle correspondería (por fin, xa se pode acceder dende aquí). Tamén se pode consultar o facebook de Orlando Álvarez.
Recoméndolles que procuren ler a reportaxe na edición de papel.
Esencialmente trátase dunha aguia en mal estado de saúde que foi descuberta, pousada sobre unha parede, por Orlando Álvarez, profesor en Lugo, ecoloxista e defensor incansábel das súas montañas do Courel. Chamou ao 112, Axencia Galega de Emerxencias, dependente da Consellería de Presidencia, e dixéronlle que fisexe o que lle petase “con paxaro” porque ata o luns seguinte –era sábado– non pasaría ninguén a recollelo. Orlando pediu daquela axuda aos seus veciños e, como puideron, meteron a aguia nunha caixa de froita.
Fracasado o intento de resover o asunto a través do 112, Orlando chamou ao hospital veterinario Rof Codina de Lugo, pero alí tamén lle dixeron que na fin de semana non había ningún experto en aves depredadoras. Recomendáronlle que a alimentase dándolle graos. O que pasa é que a ave non era precisamente vexetariana.
Por fin, a media mañá do domingo, presentouse na casa de Orlando Clara, unha dos tres gardas zonais de Conservación da Natureza, e a aguia foi trasladada ao centro de recuperación de avifauna de O Veral (Lugo). A Orlando primeiro dixéronlle que o animal aínda estaba nutrido e podería sobrevivir, pero cando chamou o luns a mediodía para interesarse pola aguia, dixéronlle que morrera de madrugada.
O caso parece unha metáfora do que está a pasar na cada vez máis degradante sociedade do benestar español. Un país no que pasan estas cousas está enfermo. O presidente da Xunta, os seus conselleiros, o presidente do Goberno de España e os seus ministros, os grandes banqueiros e os grandes empresarios paseánse en coches de altísimo consumo enerxético, viven en pazos e gastan gravatas de 300 euros e traxes de 2.000, pero non hai un peso para salvarlle a vida a unha aguia cobreira do Courel nin para trasladar gratis a un doente que precisa diálese ou tratamento contra o cancro de Lugo á Coruña. A aguia do Courel é unha metáfora da vida actual. Porca miseria!

No hay comentarios: