Courel de canteiras e non de tesos cumes

Ultimamente menudean as frases lapidarias. Xoán Ramón Vidal Romaní, catedrático de Xeoloxía da Universidade da Coruña, referíndose á recente luz verde que encendeu a Xunta de Galicia para que sega explotándose unha canteira de pizarra no Courel, pronunciou a seguinte: "Isto que autorizou o Consello da Xunta supón mil Prestiges máis para Galicia".
Gustábame máis a das mil primaveras de Cunqueiro, pero se cadra aínda ha ter razón o profesor coruñés, que advertíu claramente que "xa non lle podemos botar a culpa a Fraga" polo feito de que "unha empresa ruinosa, xa que só aproveita o un por cento do que extrae, teña o apoio tácito dos gobernos para poder violar todas as leis". Refírese o profesor citado á empresa de orixe ourensán Cupire Padesa que, dende unha modesta orixe no concello de Casaio, converteuse en catro décadas nun importante grupo que opera no mercado da pizarra de varios países e que sempre tivo boas agarradeiras nos sucesivos gobernos de todas as administracións, dende o franquismo até agora.
Vidal Romaní deixou caer que "os galegos somos os máis primos, producimos a cuarta parte de toda a lousa do mundo e non sacamos ningún beneficio a cambio, só a ruína do noso patrimonio natural", pero non foi o único que ergueu a voz de alarma. Adela Figueroa, presidenta da Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (Adega) e Daniel López Vispo, vicepresidente da mesma, acompañárono na súa preocupación, como antes xa o fixera tamén Verdegaia, outra organización ecoloxista galega. Figueroa até denunciou a "preguiza" dos políticos que se desculpan coa conservación dos 73 postos de traballo que ten a mina "en troques de achegaren ideas alternativas para o desenvolvemento da bisbarra". López Vispo estivo a piques de desculpar os actuais gobernantes galegos. "O Consello da Xunta foi vítima dunha chantaxe continua de feitos consumados", dixo, o que non lle impedíu engadir que a decisión da Xunta "non é coherente coa actitude que está a ter na defensa do litoral" e mesmo podería constituír "unha ofensa a todos os cidadáns que cumpren coa legalidade urbanística".
Se cadra o que pasa é que xa chegou o momento das contradiccións. Unha cousa é predicar e outra dar trigo. Empezouse moi ben con aquilo de trasladar a fábrica de celuolosas de Pontevedra ou co de botar Pesacanova do cabo Vilán, pero logo foi aparecendo a crúa realidade de Reganosa en Ferrol ou a non menos preocupante invasión mineira do Courel. E o malo é que agora non se lle pode botar a culpa a Fraga, como dixo Vidal Romaní. Pobre Uxío Novoneira! Que diría se vise o que están facendo cos seus tesos cumes?
Por un lado, a Xunta promovendo a destrucción dunha paisaxe irrepetíbel que debería saber preservar. Por outro, o Goberno central alertando, a través do Ministerio de Medio Ambiente, de que a canteira legalizada invade e contamina o río Redomas, provoca gran impacto ambiental e até está agrietado unha estrada. E, no medio, a realidade espida. Unha canteira que foi paralizada en 1995, no 2001 e no 2002, por sucesivas denuncias do Seprona, sen que a empresa cumprise nunca o que determinaron instancias tan altas como Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, e que agora recibe as bendicións dos que gobernan esta terra. Quizais chegou o tempo das contradiccións. O mundo, dixo Santayana, é unha eterna caricatura de si mesmo, e en cada instante mófase e contradí do que pretende ser.