Estado de felicidade permamente

Logo de saber que os ex presidentes da Xunta cobrarán, durante os dous anos inmediatamente posteriores ao seu mandato, o 60 por cento do salario do titular e, entre catro e dez anos, dispoñerán dunha persoa adscrita ao seu servizo, coche e condutor, e coa vista posta en que algunha vez terá que instaurarse o estado de felicidade permanente para todos, propoño a inmediata adopción da seguinte medida:
Que a todos os que estamos en idade de traballar e configuramos o censo da poboación activa galega se nos dea a oportunidade de sermos presidentes da Xunta aínda que sexa só por unha semana, e coa única pretensión de acadarmos os beneficios que se lles acaba de conceder aos que xa foron presidentes e seguen vivos: Xerardo Fernández Albor, Fernando González Laxe, Manuel Fraga… Xente coma ti e coma min ou non?
Que algún experto en cálculo de probabilidades bote as contas e que me diga cando me pode tocar a min o choio, para volver das Bahamas, que é onde penso estar mentres tanto. Tendo en conta que a poboación activa anda abondo por riba do millón de persoas coido que aínba vou ter tempo de máis para bañarme e comer langosta en Bimini, que é a miña illa preferida. Se houbese algún Banco disposto a adiantarme un sustancioso préstamo, avaliable coa perpectiva de ser presidente da Xunta, que se poña en contacto comigo. Folga dicir que tal Banco, de ter intereses nalgún futuro plano de acuicultura ou enerxías renovábeis, por exemplo, sería especialmente escoitado cando me tocase sentarme no sillón de San Caetano.