domingo, mayo 11, 2008

Máis sobre Rouco Varela


Volvo a salientar a participación de Almiral Mouchez neste pequeno foro de opinión. A súa información exclusiva e a súa análise axudan a entender mellor a polémica que orixinou a sobriña espida do cardeal-arcebispo de Madrid e presidente da Conferencia Episcopal Española, Antonio María Rouco Varela. Di Mouchez o seguinte:

Don Perfeuto, meu admirado amigo: Que quere que lle diga...?
O afecto verdadeiro, coma o seu, sempre me emociona. E agradézolle que diga iso da pluma, que non sendo certo axuda a escurecer a máscara, e xogamos mellor. Vaime permitir, abusando da súa hospitalidade, que ademais de saudar a todos os nosos amigos (tanto aos que interveñen como aos que non o fan, pero están aí), responda por escrito a dous dos seus lectores, amigos comúns tamén, que me chamaron esta mañá por teléfono despois de pasar polo seu blog. I) Meu querido ex-parlament(...) e ex-alcal(..): Por aí non trabes, que só hai óso. Ti sabes mellor ca min que Rouco non é quen aparenta ser. É un home dominado, desculpa a licenza, polo seu propio personaxe. E enfermo de desconfianza. Que lle debemos nós QUEEEEE...??? Se te refires á nosa Diocese, mellor calo. Se te refires á algún familiar ou a algún amigo meu, que creo que é o que insinúas, permíteme unha aclaración. O día 24 de xullo do pasado ano, co grande bispo Araúxo de corpo presente en Ourense, os prelados de Galicia (teoricamente todos, pero en realidade non: L.Q. propuxo outra cousa)e Camilo, o de Astorga, acordaron dirixirse ao Nuncio para pedirlle que o sucesor de Frei Xosé Gómez na mitra de Lugo fose un bispo do mesmo talante que o franciscano, a aquelas alturas xa moi enfermo, e que o que acababa de falecer. E deron un nome que non se che escapa. Como sei que estas cousas, raramente escritas, case non son secretas para ti tampouco, conto o que non debo: a terna saíu para Roma, porque ao Nuncio pareceulle ben. Primeiro, na teoricamente secretísima proposta elevada á Santa Sede, ía quen ti sabes. Segundo, Raúl Berzosa, auxiliar de Oviedo. Terceiro o sobriño de Tucho, Alfonso, fillo tamén por certo de Visita. O resto da historia xa o coñeces.Do cabreo do Nuncio, nin che conto. 2) Meu querido ex-libreiro: Rouco leva feitas moitas cousas que non vou adxectivar. Dividiu a Igrexa. Impediu o ascenso ao episcopado de persoas ás que vetou etiquetándoas de nacionalistas. Entre os galegos non poño exemplos. Entre os cataláns, si: o abade de Montserrat. Pero, co seu, non hai persoa máis xenerosa do mundo. Non pode saír da casa con 50 euros no peto (xa non digamos con 100...) porque llos dá ao primeiro que pasa. E, iso si, procurando sempre que non se entere ninguén. Grazas a todos pola súa atención... e por existiren. Almiral Mouchez

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Rouco leva toda a vida perseguindo o mesmo: poder.

Anónimo dijo...

¿Como é a relación entre os bispos de Galicia e os presidente da Conferencia Episcopal? ¿Votárono a el para volver ao cargo ou votaron a Blázquez? ¿Quen manda entre os bispos galegos? ¿Por que Rouco pode dicir quen é bispo e quen non? ¿Tanto poder ten en Roma? ¿De onde vén o seu poder?