lunes, agosto 06, 2007

Ánxela Bugallo está onde César Antonio Molina quere estar (de vacacións)


Non hai como ser ministro. Incorpóraste ao teu novo traballo en xullo e vaste de vacacións en agosto. Isto é o que lle pasa a César Antonio Molina, ministro de Cultura, que non puido especificar datas para un posíbel encontro coa conselleira de Cultura, Ánxela Bugallo, porque tras a visita (a Galicia) vaise de ferias e renovará a súa actividade logo da comparecencia no Congreso o próximo día 20 de agosto. Entre vostede a traballar de obreiro na Citroen, en Pescanova, en Inditex ou mesmo na Xunta, e pregunte se pode facer igual. Se lle din que si, indage se tamén lle poden pagar o mesmo.
Outra que está de vacacións é a propia conselleira, pero quixo deixar claro que as competencias de política cultural da Xunta correspóndelle ao seu departamento e que ela é responsábel todo o ano ante unha situación importante como a que se acaba de dar coa visita do ministro, á que non asistíu porque ninguén a convidou nin pola parte do visitante nin pola do recibidor.
O acontecemento non deixa de ser igual de pavero se se mira polo lado da propia visita como das explicacións que xa comenzaron a darse. Na Presidencia da Xunta din que foi unha primeira toma de contacto entre o presidente e o ministro e que "o Consello da Cultura comunicou a todos os seus membros a visita do ministro". Sabido é que Ánxela Bugallo forma parte do plenario dese Consello. Pero non tería, ademais, que ser convidada polo presidente da Xunta a representar os intereses da cultura galega diante do ministro que representa a española? En que estaba pensando Touriño cando deixou que correran así as cusas? E o ministro que, ademais, é galego e poeta? E, máis pavera aínda, a explicación que deu alguén do Ministerio de Cultura. "Con reunirse co presidente é máis ca suficiente". Quen analiza a frase? Máis ca suficiente quere dicir que lles abondaría con entrevistarse coa conselleira? Pois puideron facelo e así podería estar o presidente de vacacións, que tamén as merece, ou non? A que son como nenos xogando cos balóns que lles comprou o avó? Claro que para papelón o de Villares. Vese que lle toca un mes de agosto de nadar e gardar a roupa. Podían poñelo tamén de conselleiro de garda para o marrón dos incendios. Este ano, como chove cada 48 horas, se cadra aínda apagaba algún lume.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Villares ten o don da ubicuidade e da alteridade: sabe navegar moi ben co PP, co PSOE ou co BNG. Listo el tío.

Anónimo dijo...

Cuanto más(os)leo más me afirmo en que la falta del signo de interrogación al principio de la frase (interrogativa)supone una clara indefinición en su sentido, que solo se aclara al finalizarla. Reconozco que la nueva regla es un claro indicador del interés de la clase dirigente en mantenerse lo más posible en la indefinición (cuius regio eius religio). ¿Qué será de quienes siempre hemos preferido el matiz y la precisión a la turbiedad vacua y engañosa?