A fenda de Galicia

Hoxe avanza La Voz de Galicia que mañá empeza-
rá a publicar os resultados dunha sondaxe na que se interpreta que “o PP abre unha fenda de 15 puntos en intención de voto sobre PSOE e BNG”. Se isto responde verdadeiramente á realidade, habería que ir pensando en que nos pasa algo preocupante que debería ser tratado de imediato polos “menciñeiros” sociolóxicos.

Asegura o xornal de Santiago Rey que a enquisa levada a cabo por Sondaxe, que se publicará o sábado e o domingo, reflicte que o 36 por cento dos galegos declaran que votarán polo PP nas próximas eleccións autonómicas, resultado que situaría o partido de Núñez Feijóo 22 puntos por riba dos socialistas (14,4 por cento) e a 29 puntos de vantaxe respecto aos nacionalistas (6,9 por cento). O propio xornal sinala que “estes resultados contrastan co desenlace dos comicios do 1 de marzo, cando a pesar de perderen a maioría absoluta socialistas e nacionalistas rebasaron en 34 décimas o PP”.
A primeira sondaxe que se leva acabo dende que cambiou o Goberno tamén revela que o PP sería o máis favorecido polo trasvase de votos, conseguindo o 16 por cento dos abstencionistas do 1-M, o 6,5 por cento dos que votaron en branco, o 5,1 dos que apoiaron o PSOE e o 4,9 por cento dos que votaron BNG. O 84,6 por cento dos que votaron polo PP manteñen a mesma intención de voto, fidelidade que lles baixa aos socialistas ata ficar no 62,4 por cento e que se desmorona no voto nacionalista ata o 59,3 por cento. O 19,3 por cento dos que votaron socialista e o 13,6 por cento dos que apoiaron o nacionalismo manifestan agora que non saben se votarán nas próximas autonómicas ou que ignoran a que partido lle darán o seu voto. Oito de cada dez consultados din que, de saberen de antemán os resultados, votarían polo mesmo partido que votaron o 1 de marzo. O 8,6 por cento dos votantes do Bloque manifestan que votarían de distinta maneira.
Con todo o que está a chover enriba de nós, e non o digo polo clima, que tamén, senón pola guerra do idioma, as ameazas ao territorio e o medioambiente, etc., etc., que a inmensa maioría dos que vivimos para acó do Telón de Grelos (dos que parecen dispostos a ir ás urnas, que vaia abstención prevista) anden pensando que o que nos acae é o que di a enquisa de La Voz de Galicia podería ter “memoles”, como diría un asturiano. Se fose verdade, andariamos cerca de precisarmos unha rápida asistencia psiquiátrica.
E, como tan tolos aínda non me parece a min que andemos, haberá que ir empezando a por en solfa todo este invento das enquisas, sondaxes e outras vainas de interesada socioloxía de quiosco. Os franceses, máis cartesianos ca nós, xa o fixeron. A súa Cour de Comptes, equivalente ao noso Consello de Contas, mellor dito, ao tribunal de Contas do Estado, alertou o pasado 16 de xullo sobre a política de encargos de sondaxes de opinión preguntando, sobre todo, por un contrato que se firmou en xuño do 2007 con un gabinete de enquisas que lle encargou logo ao instituto de sondaxes e de estudios OpinionWay varias enquisas por importe de 1,5 millóns de euros. Sondaxes que foron pagadas polo Estado francés e que, porén, os seus resultados tamén foron publicados polo xornal Le Figaro e por LCI-TF1.
A presidencia de Sarkozy tamén pagou 392.288 euros por sodaxes realizadas cada dúas semanas cando estas enquisas estaban disponíbeis nos dous medios de comunicación citados. “Os informes facturados ao Elysée estaban totalmente disponíbeis en liña de forma gratuíta”, declarou o maxistrado da Cour des Comptes Yves Rolland, segundo publicou Le Monde. Quince dos 35 estudios que foron pagados pola Presidencia foron igualmente publicados pola prensa, o que leva a “por en dúbida o interese de tales encargos”, segundo Philippe Séguin, presidente da Cour de Comptes.
Boa parte destes encargos foron feitos a Publifact, propiedade de Philippe Buisson, director da Cadea Historia (grupo TF1) e conselleiro de Sarkozy durante a campaña presidencial. A Cour de Comptes salientou que o contrato con Publifact levouse a cabo sen a concurrencia pública que lle era obrigatoria e xenerou 130 facturas no 2008, aparte dos honorarios mensuais fixos de 10.000 euros asignados ao gabinete, que dispoñía de total liberdade de apreciación no canto dos estudios e sondaxes a levar a cabo e facturar.
Non quero que me interprete mal o lector. Non digo que estea pasando, entre nós, algo parecido ao de Francia. Só apunto que a “sondaxe” de Sondaxe quizais é unha redundancia. Ou unha metáfora do que nos pasa. Se falasen algúns concellos, a metáfora se cadra se volvía linguaxe directa.