Quintana vai de sobrado

A Quintana empezaron a medralle precocupan-
temente as ínfulas autoritarias. Se cadra é porque nos imos aproxi-
mando a unha contenda electoral, pero o caso é que o vicepresidente da Xunta está dando mostras de que quere marcar terreo ciscando acó e aló a súa impronta de gobernante que sabe e quere pegar unha puñada enriba da mesa. Parece ir por este camiño a carta que lles mandou a oito alcaldes do PP anunciándolles a rescisión unilateral dos contratos que firmara con eles para o estabrecemento das galescolas, un produto social que non foi precisamente inventado polos alcaldes de Núñez Feijóo.
Dame a impresión de que se equivocou gravemente o gobernante nacionalista. Unha cousa é sentir o “desagrado e sorpresa” que manifesta na carta polas “calificacións insultantes” que puido recibir dos alcaldes conservadores, un dos cales chegou mesmo a calificar de “mafia siciliana” as prácticas da Vicepresidencia da Xunta. Outra, ben distinta, debería ser o respecto escrupuloso que debería ter o vicepresidente por todo o que firma representando a Administración pública.
O insulto é unha figura penal que está suficientemente tipificada na legalidade vixente e ben puido Anxo Quintana recorrer ao amparo da Xustiza, como persoa e non como institución porque dificilmente se alcanza a insultar un ente por moi concreto que sexa. E quede clarísimo que eu non considero propio de ingunha “mafia siciliana” nada do que fai o vicepresidente da Xunta. Dende que se lle foi Antón Losada –e hai que ver que non era santo da miña devoción– parece como se o ex alcalde de Allariz non tivese ao seu carón asesoramento experto suficiente para non caer nestes vicios de afecionado.
Porque hai que ser aínda ben novato en lides políticas para poñer por escrito nunha carta oficial dirixida aos alcaldes que se lles retira unilateralmente o que foi contratado e que se lles deixa “o mesmo” que levaban cos gobernos de Fraga “máis o IPC”. Menos mal que non se lle ocorreu dicirlles que os retrolevaba aos tempos de Franco.
Un político que, coma Quintana, fragou a súa experiencia persoal e pública na confrontación pura e dura, cousa que non ten nada de malo senón todo o contrario, debería ter lido máis a bibliografía de e sobre Winston Churchill. Aquilo de que un político que non é quen de tomar a parva cun sapo todos os días non vale para exercer un oficio que debería ser noble, aínda ten algún valor. Ou debería telo.
PD: Por se algún lector desavisado me confunde, quero deixar claro que votei BNG en case todas as eleccións que houbo dende 1995. Antes vivía en Madrid e estaba censado alí. O que xa empezo a dubidar é o que vou facer nas próximas.