Váiase, señor Feijóo, váiase!

Señor presidente Feijóo: Vostede é o menos digno de todos os mandatarios que tivo ata agora a autonomía galega. E dígollo por unha sinxela razón. Nunca, ata agora, ninguén –nin sequera aquel homiño que nunca se vira metido en tal fregado e que se chamaba Xosé Quiroga– foi quen de emitir unha opinión tan desatinada coma que vostede acaba de divulgar dicindo que a TVG suprimiu un documental do programa Caixa Negra baseándose en que tal medida responde a petición dun sindicato agrario polas dificultades que atravesa o sector.
Vostede, señor Feijóo, acaba de demostrar que non está á altura mínima de alguén que queira gobernar Galicia. E menos aínda se se ten en conta que o sindicato que se atreveu a pedir tal intromisión na política informativa pública é o que responde a denominación de Xóvenes Agricultores, que apenas se representa a si mesmo e ao seu egrexio secretario xeral Xoán Pérez, que foi quen o meteu a vostede neste fregado.
Resulta evidente que vostede anda despistado, desorientado, que non se entera de nada, vaia. Sabiámolo xa pola errática e desastrosa política que vostede está desenvolvendo en materia lingüística e tamén pola súa descarada actitude de corpo incorrupto de Santa Teresa, pero a onde acaba de chegar agora, con isto de suprimir un programa de televisión porque un grupiño de sindicalistas da súa banda así llo piden, non é que o poña a vostede á altura de Berlusconi, senón que resulta que só lle fan comer o marrón dun caïd africano calquera. Vostede gañou, en boa lide, unhas eleccións, pero non está agora á altura desa circunstancia. Ben ao contrario, está a desperdiciar a oportunidade que lle deron os electores para gobernar este país como se por fin fósemos un recanto de Europa. Dóeme ter que dicirllo, pero eu avergónzome de pagar impostos nun lugar do mundo no que o máximo representante democrático do meu país lle fai caso a un sindicato, minoritario e sectorial, ademais, para decidir o que debe emitir ou non a televisión pública. Neste sentido, vostede non é a televisión pública, vostede é simplemente un perigo público que deberiamos preocuparnos todos en afastar canto antes da administración dos nosos intereses.
Pídolle, polo tanto, que teña a humildade de presentar a súa dimisión e deixe, canto antes, espazo para que persoas máis dignas ca vostede se ocupen de gobernar a nosa res publica. Mentres que vostede non faga o que lle estou pedindo, estou disposto a respectalo polo que representa, pero de ningunha maneira son capaz de admitir que vostede non nos está dando gato por lebre.
Xa sei que isto que eu lle digo non llo di moita xente. E menos aínda os que están do seu lado. Pero pídolle que teña en conta que, aínda que eu fose o único en dicirllo, vostede debería dedicarlle polo menos un segundo a pensar se teño razón ou non.
En fin, dimita vostede ou non, que lle vaia ben, pero comigo non conte nunca máis.