jueves, octubre 25, 2007

Carlos Dado-Dadá

Carlos, o do Dado-Dadá, deixou orfos os seus clientes e amigos. Enterrárno onte. A mellor homenaxe que eu lle podo facer é recomendar a lectura do artigo que hoxe publica José Luis Alvite en La Opinión e Faro de Vigo, titulado Luto con jazz y naipes. Pódese ler pulsando aquí.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Xa sei que se di sempre, Perfecto, pero non por iso deixa de ser certo:

Ninguén morre para sempre mentres alguén lembra as súas palabras.

A vosa dor, amigos, é a miña.

Almiral Mouchez

Anónimo dijo...

Moi fermoso o texto de Alvite.

Pois mira que non tomei eu moitos capuccinos aló no Dado!

O meu pésame a familiares e amigos.